Stressincontinentie, ook bekend als inspanningsincontinentie, ontstaat wanneer de bekkenbodemspieren en sluitspieren verzwakt zijn en onvoldoende weerstand kunnen bieden tegen druk op de blaas.
Hierdoor kan urine ongewild ontsnappen bij dagelijkse bewegingen zoals hoesten, niezen, lachen of tillen. Dit type incontinentie verschilt van aandrangincontinentie, waarbij urineverlies optreedt door een plotselinge, sterke plasdrang.
Mensen met stressincontinentie kunnen enkele druppels urine verliezen, maar in sommige gevallen kan het gaan om een grotere hoeveelheid. De ernst van de klachten hangt af van de mate van spierzwakte en de druk op de blaas.